Birisi Harbiden Mutsuz

     Benim için yine üzücü ve yorgun bir gündü. Son günler hep böyleydi. Ruhum olmadan dolaşıyordum sanki. Kuzenim bir park, çay bahçesi gibi bir yeri işletiyordu. Oraya gitmeye başlamıştım sessiz olması hızur vericiydi benim için. Yol kenarı olduğu için herkesi gözlemleyip ara ara not aldığım bile oluyordu. Amacım yoktu. Sadece şu lanet Zaman geçsin, uykum gelsin ve ben uyuyayım. Öğleden sonra saat 2:25 civarıydı. Hafta içiydi. Perşembe günü ne rüzgar ne bulut vardı havada sadece güneş. Ama sıcak değildi. Bir soğukluk veriyordu Güneşin ışıltıları sanki. Gözlerim etrafta dolaşırken yolun karşısında bir otobüs durdu. Şehirler arası otobüstü sanırım. Otobüs yaklaşık iki dakika durakta bekledikten sonra ayrıldı. Geride güzel birşey bırakmıştı. O'nu ilk kez orada görmüştüm. İlk görüşümdü onu. Saçları sarıya yakındı ama cırtlak bir sarı değil aksine hafif turunculuk vardı. Aramızdaki mesafeden çok dikkat etsem de rengini tam çözememiştim. Hala da çözmüş değilim. Çok dert etmedim. Ne çok uzundu ne de çok kısa tam kıvamındaydı. Atkadan toplamıştı. Aniden saçlarınız açtı. Hafif kıvırcıktı ama çoğu dalgalıydı. Pejmürdelik havası vardı ama canlıydı. Hoş, sevimli bir gözlük vardı. Siyah değil renkli bir güneş gözlüğüydü. Çantasından çıkartıp başına taktı. Gözlerinde bir mutluluk vardı. İçi gülüyordu. Rimel sürmüş gözlerine belliydi siyahın gözlerine kattığı hava. Küçük tabirinden bir iki tık büyük bir burnu vardı ve hoştu. Elmacık kemiklerinin tam üzerinde, yanaklarında çilleri vardı. Yok denilecek kadar azdı ama vardı. O bembeyaz bebek gibi teninin üstünde çok hoş duruyordu. Güzel dudakları vardı. Ruj sürmemişti. Doğal ve gerçekten güzeldi. Saf ve temizdi dudakları pek kırmızı değil pembeye yakındı. O sırada telefonu çaldı ve sırt çantasından telefonunu çıkartıp konuşmaya başladı. Kızların giydiği türden tek renkli küçük sırt çantası vardı. Gülüşünü gördüm ve izledim. Sanki gökten bir meşek inermişçesine , heyecanla izledim. Bembeyaz dişleri vardı. Dümdüz değildi dişleri  bir iki tanesi az biraz yamuktu. Köpek dişleri deniyor sanırım. Ama hepsi de bembeyazdı. Üzerinde beyaz, lekesiz, kolsuz, düz ve sade bir tişört vardı. İçindeki askılı sütyen belli oluyordu. Sıradan ve dik göğüsleri vardı. Farkedilebiliyordu. Telefonla konuştuğu sırada diğer eliyle de çantasını bir tarafından çekiştiriyordu. İnce ve normalden biraz uzun kolları vardı. Tüy bile yoktu. Tırnaklarında oje yoktu. Bir saat takıyordu kırmızı renkte. Albenili bir saat.Saftı temizdi. Altında ise  kot bir şort vardı. Koyu renkte. Cepleri şortuysan biraz sarkıp kendisini belli ediyordu. Yirmi bilemedin 30 santim civarı. İnce bir kemer takıyordu. Kahverenkliydi kemeri üstüste biniyordu. İnce ve uzundu bacakları tıpkı kolları gibi. Asker botlarına benzer siyah botları vardı. Ama küçüktü ayakları gördüğüm kadarıyla. Botunun bağacıkları bağlanmamış sarı cırtcırtlarıyla kapatmış sadece. Biraz giyilmişti sanki botlar. 

Telefonunu kapattı ve sonradan fark ettiğim, boyunun yarısı kadar olan büyük mor renkte valizini çekip benim bulunduğum tarafa yolun karşısına geçmeye başladı. Göz ucuyla sağına sonrada kafasını sola çevirip arabalara baktı ve yavaşta kaldırıma yaklaşmaya başladı.

Asla ÖLMEYİN